Birçok insanın yaşadığı, farkında olmadığı, adını koyamadığı veya farklı bir şey olduğunu düşündüğü bir durumdan bahsetmek istiyorum. Orijinal adı ‘'Languishing'' olan bu kelime ‘'durgunluk-tatsızlık''...

Gülümsemenin kendine has bir büyüsü vardır. Günlük koşturmaca içerisinde belki de unutuyoruz bu kadar büyülü bir davranışı, belki unuttuğumuzdan da değil o an bulunduğumuz ortam ciddi olmamızı gerektiriyor, bir toplantıda olmak gibi....

Her yaşın kendine göre güzelliği var… Bu cümleyi hep söyler ve duyarız ancak kaçımız ciddi anlamda içselleştirerek yaşarız? Örneğin; saçlarımız beyazladığında hemen beyazlarımızı kapatmak için çareler ararız, yüzümüz buruştuğunda...

Sürekli geçmiş rüzgârların esintisi altında kalanlardan mısınız? Gündelik hayatınızda ‘'keşke'' ile başlayan cümleleriniz ‘'iyi ki'' ile başlayan cümlelerinizden daha mı çok? ‘'Neden bunlar hep...

Stres, hayatımızda olmazsa olmazlar arasındadır. Sosyal bir varlık olan insanın çevresinde olup biten olaylara karşı kayıtsız davranması şüphesiz ki düşünülemez. Bu olaylar neticesinde de kişinin verdiği içsel tepkiler stres olarak adlandırılır....

İletişim, hayatımızın vazgeçilmez bir parçası. Peki, bu vazgeçilmez parçayı nasıl kullanıyoruz? Karşımızdaki kişiye iletmek istediğimiz mesajlarda ne söyleyeceğimizi düşündüğümüz kadar nasıl söyleyeceğimizi de düşünüyor muyuz?...

Tüm dünyayı saran Kovid 19 salgını evde olduğumuz dönemlerde ‘'İnsanlarımız için, halkımız için,Aksaray'ımız için ne yapabilirim?Sosyal sorumluluk bilinci ile hangi çalışma ve projeleri yapabilirim?'' diye çok düşündüm....